Evliliğin ana gayesi neslin devamını sağlamaktır. İnsanlar geride bıraktıkları nesillerle devam ederler. Bu bakımdan Allah, insanların fıtratına çocuk sevgisini yerleştirmiştir. Çocuk Allah’ın insana lütfettiği en güzel nimetlerden biridir. Bu nimet büyüklüğü nispetinde de aynı zamanda bir sorumluluk ve külfettir. Önemli derecede imtihan vesilesidir ve çocuk Allah’ın bir emanetidir.

Bir insanın dünya ve ahiret hayatını çok yakından ilgilendiren önemli bir konudur. Ailenin göz bebeği olan çocukların hayırlı birer insan olmaları ve ileride anne-babayı güzel bir şekilde temsil edip onları hayırla yâd etmeleri için çok iyi yetiştirilmeleri gerekir. Aksi halde saadet ve rahmet kaynağı olan çocuklar, felaket ve azap sebebi olurlar. Ahiret hayatı için sadaka-i cariye olarak sevap ve huzur vesilesi olurken azaba da vesile olabilirler.

Nitekim Yüce Allah şöyle buyurmaktadır. “Ey İman edenler! Kendi nefislerinizi, hanımlarınızı ve çocuklarınızı yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyunuz.”(Tahrim, 66/6) Bu ayet nazil olunca Hz. Ömer’in “Ya Rasulallah!, Biz kendi nefislerimizi Allah’ın ve Resul’ünün emirlerine itaat ederek, yasaklarından kaçınarak koruyabiliriz. Fakat hanımlarımızı ve çocuklarımızı ateşten nasıl koruyabiliriz?” sorusuna Peygamber Efendimiz (s.a.s.): ”Allah’ın emrettiği şeyleri onlara emreder, yasakladığını yasaklarsınız. Bu tutumunuz........

© Gazete İlk Sayfa