İnsanoğlu, var olduğu günden bu yana başkalarıyla temas hâlinde, sözle, bakışla, bazen bir tebessümle birbirine dokunuyor. İlişkiler, hayatın görünmez ama en güçlü bağlarıdır. Bizi birbirimize bağlayan şey, çoğu zaman büyük sözler değil; küçük ama samimi davranışlardır. Ne var ki, modern hayatın hızında bu incelikler kaybolmaya yüz tuttu. Cep telefonlarının ışığı, göz göze gelmenin sıcaklığını; kısa mesajlar, el yazısıyla yazılmış bir mektubun duygusunu unutturdu.

Mevlânâ, “Yaratılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü” diyerek aslında insan ilişkilerinin özünü özetlemiştir. Karşımızdaki kişinin kusurlarını görmezden gelmek, onlara sevgiyle yaklaşmak, toplumun en sağlam köprüsüdür. Fakat günümüzde, empati kurmak yerine yargılamak daha kolayımıza geliyor. Oysaki insan, anlamak için dinlemeli; dinlemek için de gönlünü açmalıdır.

Sosyal hayatta zaman, en değerli........

© Gazete İlk Sayfa