Bu aralar kendime sıkça soruyorum. Zorunda mıyım? Aklıma hemen Dilberay’ın şarkısı da gelir ve mırıldanırım. Hayatta gerçekten zorunluluk diye bir şey var mıdır? Acaba hiçbir şeye zorunlu olmasak mı? Kurallar neden var ki? Kuralsız bir dünya mümkün müdür? Hadi bunları düşünelim…

İnsanlar ne zaman birlikte yaşamışlar ise kurallar koymaya başlamışlardır. Kuralsız bir toplum düşünülemez. Kuralların uyulma oranı azaldıkça toplumda sıkıntılar ortaya çıkar. Ben neden kurala uyuyorum ki ya da herkes neden uymuyor ki? Bu sorular bazen kafamızın içinde dönüp duruyor. Unutmayalım ki biz kurallara sahip çıkmazsak kural diye bir şey kalmaz.

Trafikte neredeyse her zaman aynı sorunları yaşıyorum. Sinyal veren çok az ve yanlış tarafa sinyal veren de çok! Kırmızı ışıkta beklemek yok. Yaya geçidinde yayalara yol vermek yok. Yayalar da maalesef yaya geçidini kullanmak yerine on metre yakınından karşıya geçiyorlar. Şunu bile duyuyorum ve artık şaşırmıyorum. Arkadan bir korna sesi ve “geçsene abi burada kamera yok.” Gel de çıldırma… Birileri görmüyor, polis yok, kamera yoksa kurala uymayalım… Vay be ne güzel dünya…

Çocuklarımıza........

© Gazete İlk Sayfa