“Yoksulluk bütün insanlığın utancıdır” demişti Yaşar Kemal. Ve ona göre, bir ülkede yoksulluk varsa onu yazmayan yazar, değil yazar insan bile olamazdı.
Öyle rakamlarla anlatıldığı gibi değildir yoksulluk…
Çocuğuna alamadığı pantolon ve okul çantası yüzünden intihar etmektir.
Sosyal yardım merkezlerinde, belediye kapısında, İŞKUR kapısında, erzak, kömür kuyruğuna girmektir.
Pazarda kalan sebzeleri almak için akşam saatini beklemek, tanıdık birine rast gelmemeyi dilemektir.
“Bizi aşağılıyorlar, bizi kovuyorlar, biz yüzsüzlük yapıp yine gidiyoruz. Sanıyorlar ki bizim onurumuz yok. Çocuklarımızın önlerine yiyecek koymak için oralardayız" demektir yoksulluk.
Hurda toplamaya çıkan annenin, beş küçük çocuğunu bıraktığı evde yangında dumandan zehirlenerek hayatlarını kaybetmesidir yoksulluk.
25’li yaşlardaki karı kocanın, küçük çocuklarını komşuya bırakarak intihar etmesidir.
Çocuğunun bez ve mama........

© Gazete Gerçek