Galibiyet ve mağlubiyet, derin ve çok yönlü kavramlardır. Üstün gelme, yenme, yengi, galebe… Ahmed Midhat Efendi, “Bazı mağlubiyetler galibiyet kadar insana zevk verir.” diyerek bu iki kavramın sadece sonuç odaklı değerlendirilmemesi gerektiğini vurgular.

Mağlubiyet ise tam tersi anlamıyla yenilme, mağlup olma, yenilgi demektir. Bir müsabakada galip gelmek elbette bir başarıdır. Ancak gerçek galibiyet yalnızca fiziksel zaferle sınırlı değildir. Asıl galibiyet, kazandığında tevazu gösterebilmek ve gurur ile kibirden uzak durabilmektir. Çünkü insan, yalnızca karşısındaki rakibini değil, kendi içindeki nefsini de yenebilmelidir. Öte yandan mağlubiyet, insan için büyük bir terbiyedir. Kaybetmek, kişinin kendini geliştirmesi ve hatalarından ders çıkarması için önemli bir fırsattır.

Eksikliklerini görmek, yanlışlarını düzeltmek, zaaflarını tedavi etmek insan için bulunmaz bir nimettir. Çünkü gerçek gelişim, galibiyet kadar mağlubiyetten de ders alabilmekle mümkündür. Başarı, galibiyete işaret eder; ancak unutulmamalıdır ki, her başarı Allah’ın bir lütfudur. O bize bu fırsatı vermeseydi, biz başaramazdık. İşte bu bilinçle hareket eden kişi, kendini büyük görmez, gururun ve kibrin kalbine girmesine izin vermez.

Gerçek galibiyet: Nefse üstün gelmek Rahmetli atababam derdi ki: “Dervişlerin hayvanattan öğreneceği çok şey vardır.”

Mesela, köpekler sahibine........

© Gazete Damga