Bir solukta okuyacağınız çok güzel bir yazı. Hepsi şahsına münhasır özel üretilmiş, yokluklar içinde yetişmiş yaralı bir nesil…....

PEKİ KİM BUNLAR?

1945 ile 1970 yılları arasında bu dünyaya merhaba demiş en genci 50,

en delikanlısı 75 yaşında.

Hala 18’lik deli taylar gibi ideallerinin peşinden koşan, hesapsız, hiçbir şeyden korkmayan, cesaret deryasında yaşamaya çalışan, bazen olabildiğinde sakin ve hesabını bilen, çoğunlukla da, delifişek, hep örnek gösterilen bir nesil?

Yaşamlarında hiçbir şeyde yapay olan bir olanağı kabul edemeyen var olanla yetinebilen, hiçbirisi altına hazır bez bağlanmasını kabul edemeyen var olanlarla yetinebilen bir nesil.… Yaşamını şeker çuvalından pantolona bağlamış, varolan tüm zorlukları kolay kabullenebilmiş, yürümeyi olabildiğince zorlaştıran, ayağını genelde terleten lastikten ayakkabı giyebilmiş… Okulda ABD’den ithal edilen ve beslenmesine katkı sağlamak için birazda zorlayarak içirilen süt tozu ile beslenmiş, bir farklı yaşama alıştırlan şaşırtıcı anlaşılması zor garip nesil… Hiçbirinin albümüne koyabileceği renkli bir hatıra fotoğrafı dahi olmayan, tüm yaşamını siyah –beyaz görüntülere kaydedebilmiş, yaşamında renkli çocukluk resmi olamamış, hatta hiçbir bebeklik, çocukluk resmi olamamış… Şimdikilerin yaşayabildiği o efsane yaşam biçiminden anılarında saklayabileceği, anımsayabileceği, hiçbirisi; kreş, dershane, özel okul görmemiş, o özellikle yaşamı görenlerin, yaşayabilenlerin anlattıklarını özlem ve hasretle dinleyen bir nesil… Ama onlarla ilgili söylenenlerdeki ilk örneklemeler; hepsi profesörlere ders verecek kadar bilgi yüklü, deneyim ve tecrübe sahibi olarak gösterilebilen efsane, bir tuhaf nesil… Yaşamı boyunca yaşanması bir öykü gibi gösterilebilecek birçok olayın içinde olmuş, canlı yaşamış, harp görmüş, darp görmüş… Baskı, çatışma, yaşamış, sorguda işkence görmüş…

Karakolda sorguda Filistin askısını, cezaevinde isyanla tanışmış. En azı 4 ihtilal, 6 muhtıra, 7 post-modern darbeden sağ salim paçayı yırtmış,........

© Gazete Damga