Bu sezon sadece kulüpler değil, Milli Takım üzerinden Türk voleybolunun, takım mühendisliği, alt yapının profesyonel mecraya çıkış planlamasında, Milli takım oyuncularının, kulüplerindeki organizasyonel yapısı da sorgulandı.

Sezon öncesi Paris Olimpiyatlarında, Kadın Voleybolu altın bir dönem geçirdi. Ancak o altın dönem, hemen ardındaki lig mücadelesine, pırlanta gibi bir sezon beklentisine evrileceğine tam tersine, çok ağır kalıcı yükler bıraktı...

İlkin Aydın’ın sakat olmasına rağmen kafilede yer alması, hatta yürümekte zorlandığı halde takımda tutulması; ardından Zehra Güneş’in, Cansu Özbay'ın sakatlanması… Ebrar'ın son maçlarda adım atacak halinin kalmaması. Şimdi de sezon sonunda Vargas'ın kilosu ve sakatlığından söz ediliyor olması.

Bunlar, sadece fiziksel değil, organizasyonel anlamda da ciddi zaafların işaretiydi. Yoğun takvim, sınırlı rotasyon ve kötü yükleme, yıldız oyuncuların sezon başında kulüplerine 0 verememesiyle sonuçlandı.

Milli takımda forma giyen oyuncular, yorgunlukları yetmezmiş gibi sponsor ve reklam projeleriyle sürekli gündemde tutuldular. Federasyona akraba ve yakın kişiler bu sistemin baş aktörü oldular. Medyanın her an göz önünde tuttuğu oyuncular, ekranlarda belki ışıldadı ama sahada o ışık sönük ve abartılı performans istatistiklerinin gölgesinde........

© Fotospor