Modernite bilgiyi inancın üzerine çıkardı, inancın kutsallarını aşındırdı, hayata karşı korunaksız, dayanıksız kıldı. Zamanla bilgi güç üretmeye, kendi paradigması içinde yeni epistemolojik kutsallıklar oluşturmaya başladı.

Doğal olarak zamanla bu epistemik alanın akademideki seçkinleri/ruhban sınıfı oluştu.

Başlangıçta herkese açık demokratik bir ortam/imkan sunan akademia gittikçe bilgi tekeli oluşturmaya, akademik teamüller ve bilgi referansları üzerinden bir otorite, bir hiyerarşik yapı oluşturmaya, Akademik alan/ortam gittikçe birbiriyle ideolojik yakınlık kuranların, aynı geleneği takip edenlerin at koşturduğu, zamanla etnik ve hatta ailevi yakınlıkların da bir tür akademik referans tamamlayıcısı unsurlar haline geldiği bir ortama evrildi. Dahası batının üsttenci bakış açısıyla Akademi batıda geçerli "normal" diplomalar ile dışarıdan, doğudan gelip akademiye girenler için düzenlenen ve sadece doğuda, geldikleri (kendi) ülkelerinde geçerli olan daha az itibarlı "Doğu'da Geçerli" diplomalar vermeye başladı.

Yanlış hatırlamıyorsam bu ikili diploma fecaati 2. Dünya Savaşı sonrasında, özellikle Amerikan Üniversitelerinin atağa kalkmasıyla son buldu. Bu tarih aynı zamanda post-modernitenin de başlangıcına gönderme yapar.

Post-modern durum bilgi tekelini ve onun üzerinden oluşturulmuş güç temerküzünü dağıttı, akademiyi nisbeten demokratikleştirdi. Ancak bu olgu ve değişimler başta Türkiye olmak üzere doğu toplumlarına geç intikal etti.........

© Fikir Coğrafyası