İsrail’in 13 Haziran’da İran’a yönelik kapsamlı saldırısıyla başlayan İsrail ve İran arasındaki karşılıklı saldırılar devam ediyor. ABD Başkanı Trump’ın “İran bu savaşı kazanamıyor, çok geç olmadan masaya oturmalılar” açıklaması, İsrail saldırganlığının arkasındaki gücün kim ve asıl hedefin ne olduğunu ortaya koyuyor. ABD ve İsrail, İran’ın bölgedeki kollarını kesmeyi ve kendileri için tehdit olmayacağı bir güç konumuna getirmeyi amaçlıyorlar.

Cumhurbaşkanı Erdoğan ve iktidar sözcüleri, İsrail saldırılarını kınarken ABD’ye tek bir söz söyleyemiyor ve dahası çözümü Trump’ın devreye girmesinde görüyorlar. Oysa İsrail’in saldırısının Trump’ın İran’ı istediği koşullarda masaya oturtma planının bir parçası olduğu düşünüldüğünde bu beklenti pratikte ABD planına yedeklenmek/eklemlenmek biçiminde anlam kazanıyor. Buna rağmen ülkedeki iktidar bloku ve medyadaki sözcüleri, “İsrail saldırganlığının asıl hedefinin Türkiye olduğu” yönlü bir propaganda sürdürmekten de geri durmuyorlar.

Erdoğan tarafından geçtiğimiz yılın ekim ayında gündeme getirilen bu iddia, İsrail’in son saldırısı sonrasında iktidar ortağı Bahçeli tarafından da tekrar edildi. Bahçeli, siyonizm ve emperyalizmin “Perdelenmiş nihai hedefinin Türkiye olduğu”nu söyledi. Aslında sadece iktidar bloku ve destekçisi medya organları arasında değil, ulusalcı-milliyetçi muhalif çevreler arasında da sıradaki hedefin Türkiye olduğu görüşü yaygın. Bu çevreler sıradaki hedefin Türkiye olduğu/olacağı görüşünü, karşılıklı saldırıların İran’dan Türkiye’ye yeni göç dalgası yaratması ihtimali ve özellikle İran’da Kürtlerin Suriye’dekine benzer bir pozisyon kazanması kaygısı üzerinden temellendirmeye çalışıyorlar.

Tartışmaya bir soru ile başlayalım: Eğer Türkiye’nin belirleyici rol oynadığı ve bu nedenle Trump’ın Erdoğan’dan övgü ile söz ettiği Suriye’deki rejim değişikliği gerçekleşmemiş olsaydı İsrail, İran’ı doğrudan hedef alacak güç ve cesareti bulabilir miydi?

Suriye’deki Baas/Esad rejimi bölgede İsrail’e karşı en önemli caydırıcı güçlerden........

© Evrensel