“Şiddetin Tedarik Zinciri” başlıklı makale 2019 yılı ağustos ayında ‘Nature Sustainability’ isimli dergide yayımlanmıştı. İki akademisyen ve bir gazetecinin imzasıyla yayımlanan makalede, çevreci cinayetleri inceleniyor ve bu cinayetlerin nedenleri ve nasıl önlenebileceği değerlendiriliyordu. Söz konusu makaledeki en çarpıcı cümlelerden birisi şöyle:

“2002 ile 2017 yılları arasında 50 ülkeden 1558 kişi doğayı ve kendi topraklarını savunduğu için öldürüldü.”

İnsan hakları ve çevre konusunda bilgi üreten ‘Küresel Tanık’ (Global Witness) adlı uluslararası kuruluş ise 2022 yılı eylülünde yayımladığı bir raporda, son 10 yılda 1700'den fazla çevre aktivistinin öldürüldüğünü belirtiyor. Raporda, öldürülenlerin büyük bir kısmının topraklarını madencilik, petrol sondajı, kerestecilik ve hidroelektrik santrallerden korumaya çalışan yerli halk olduğu aktarılıyor. Cinayetler, yolsuzluğun yoğun olduğu, hukuk devletinin işlemediği ülkelerde yoğunlaşıyor.

Bu noktada, “Şiddetin Tedarik Zinciri” başlıklı makaleden bir cümle daha aktarmak istiyorum:

“Ölümler, çevre savunucularının karşı karşıya kaldığı şiddetin 'Buz dağının görünen kısmını' temsil etmektedir: Öldürülen her doğa savunucu yanında binlerce kişi doğrudan şiddet, tehdit ve psikolojik yıldırma ve daha az görünen kültürel ve yapısal şiddet veya 'yavaş şiddet' ile karşı karşıya kalmaktadır.”

***

Aysin ve Ali Ulvi Büyüknohutçu yaşam alanlarındaki asırlık ağaçların kesilerek mermer ocağı açılmasına karşı altı yıl hukuk mücadelesi verdikten sonra 2017’de evlerinde öldürülmüştü. Azmettiricilerini itiraf eden katil ise tutuklu bulunduğu cezaevinde intihar (!?) etmişti. Dava devam ediyor, mermer ocağı kapatıldı.

Reşit Kibar yaşam alanını korumak isterken katledilen son doğa savunucumuz. Bu satırlar yazılırken dünyanın başka yerlerinde doğayı korumak isterken kimler öldürüldü henüz bilmiyoruz.

Artvin'in Hopa ilçesine bağlı Cankurtaran bölgesinde, “mesire alanı” projesi için ağaç kesimini engellemek isteyen yerel halkın üzerine ateş açıldı.........

© Evrensel