Bir süredir sokağa her çıktığımda, gittiğim her şehirde insanlar durdurup, COVID19 aşıları ile ilgili kaygılarını dile getirip, sorular yöneltiyor. Son zamanlarda tüm iletişim kanallarında genç yaşlarda kalp krizi geçirenlerde artış ve bu artışların da aşılarla ilişkisi durmadan yazılıp çizilince kaygılanmakta haksız değiller. Sorun ana akım iletişim kaynaklarının ötesine geçmenin pek kolay olmaması, ana akımın da bilgi kirliliği yaratan en başat kaynak olması...

Pandeminin beşinci yılı bilimsel bilgi üreten pek çok kurumun araştırmalarına, raporlarına yer verilmesine yol açtı. Son günlerde ardı ardına son beş yıl boyunca COVID19’un hayatlarımızı nasıl etkilediğini anlatan raporlar yayımlanıyor. Bunlardan birisi ABD’de çalışma rejiminden, ev ve yemek alışkanlıklarına, toplu taşıma ve özel araç kullanımına pek çok davranış değişikliğini irdeleyen bir rapor. Bazı alışkanlıklarımız pandemi öncesi değerlere dönmüş hatta geçmiş, örneğin karbon salınımı dramatik bir düşüşten ciddi bir zirveye yönelmiş ama bazıları ısrar etmiş yeni edinilen davranışlarda. Tüm araştırmalarda önemli bir veri aşılara yönelik oluşturulan kuşkucu yaklaşım ve çocukluk çağı aşıları da dahil aşılama oranlarındaki düşüş. Bu değişim Türkiye’de de benzer bir seyir izliyor, ne yazık ki!

Oysa bu tereddüdü oluşturan en........

© Evrensel