Elbette tesir farklıdır ama muhtelif alüminyum ve titanyum alışımından imal edilmiş, bilmem kaç tonluk kanatlı bir makinenin uçabilmesine hayret etmek için, havada ilk kez uçak görenlerden olmak gerekmiyor. Bugün değişen, avamın kafasına hâlâ tam yatıramadığı fizik kaideleri üzerine düşünmeyi ertelemesi, her nevi metal kuşu normalleştirmesi olabilir. Elverişli edevatın icadı sayesinde uzay kolonileştirilirken abes artık buna şaşırmak.

Bir uçaktan milli gurur vesilesi çıkarabilmek, gökyüzünde uçarken görmeyende dahi üretilmiş olmasından dolayı bir tatmin duygusu yaratabilmekse başka bir mühendislik gerektiriyor. Milliyetçiliğin, militarizmin mühendisliği.

AKP Genel Başkanı, Cumhurbaşkanı ve zaman zaman yükselttiği kartıyla Başkomutan Recep Tayyip Erdoğan'ın son ABD ziyaretiyle KAAN savaş uçakları etrafında dönen tartışma gökyüzünü sardı.

KAAN'ın ne derece yerli ve milli olduğu, son derece makul şekilde motorunun Türkiye sınırları dahilinde üretilmiş olup olmaması kıstası üzerinden sorgulanıyor. Bir taraftan uluslararası politika semalarındaki kimi uçuşları dolayısıyla hükümet motoru istese dahi Amerika'dan satın alabilecek mi, bu çok daha güncel bir muamma. Ama belki baştan ele alınması gereken, bugün yerli üretimden ne anlaşılacağı olmalı. Gurur peşinde koşmadan yapılacak mantıklı bir akıl yürütme, yerlilik sevdasında olanın örneğin kamu yararı hiçe sayılarak hammaddesini uluslararası sermayeye pazarlamamasını gerektirir. Gökyüzünde uçakların kuyruk dumanıyla “kıskananlar çatlasın” yazdığı gösteriye ağzı açık bakan karnaval kuşağı yontmak yerine, hayali kurulan........

© Evrensel