Geçtiğimiz hafta Aydın Gazeteciler Cemiyeti Başkanı ve Aydınpost Genel Yayın Yönetmeni Erman Çetin, geçirdiği kalp krizi sonucu 48 yaşında yaşamını yitirdi. 29 Nisan 2025 tarihinde, iddialara göre spor yaparken kalp krizi geçiren Çetin, Atatürk Devlet Hastanesi’ne kaldırıldı ve burada yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamadı.

Bu cümleler gazeteci Erman Çetin’in ölümü sonrası yapılan tüm haberlerde kullanılan genel geçer ifadeler. Aydın Gazeteciler Cemiyetine daha bu yılın başında seçilen, yerel bir gazetenin genel yayın yönetmenliğini yapan, henüz genç sayılabilecek bir yaştaki gazetecinin spor yaparken ani kalp krizi sonrası yaşamını yitirmesinin geri planını hiçbir haberde göremedik. Çetin’in bir hastalığı, bir kalp rahatsızlığı var mıydı? İlaç kullanıyor muydu? Yaşamının son döneminde ne gibi değişikliler olmuştu gibi onun ölüm nedenini “kalp krizi, taktiri ilahi, kader,. Vade yetmiş” benzeri cümlelerin ötesinde sorgulayan haberler yazılmadı. “Cenazesine şu kadar belediye başkanı, bürokrat, milletvekili, iş insanı, meslektaşları katıldı. Göz yaşları sel oldu” gibi duygusal ifadelerle haberlerimizi yapmış, ‘içimizi ferahlatmışsak’, şimdi onun ölüm nedenini sorgulayabiliriz!

Aşağıda okuyacağınız satırlar Erman Çetin’in son dakikalarına tanıklık etmiş bir sağlık çalışanının anlatımları. Çetin’in ölümünde sağlık sisteminin payı var mıydı? Çetin’i ölüme götüren etmenler arasında güya onun sağlığı için uygulanan bir tedavi, bir ilacını etkisi olabilir miydi? Çetin’e kalp krizi geçirdikten hemen sonra, zamanında ve gerekli donanımları olan bir hastanede müdahale edilebilse yaşama şansı olabilir miydi? Peki, Çetin gibi bu tür rahatsızlık geçiren yurttaşları bu hastanelerde ne gibi bir sağlık sistemi bekliyor?

Bu soruların ve daha fazlasının yanıtlarını adı bizde saklı sağlık çalışanının anlatımlarında bulacaksınız. Sağlık çalışanının anlatımlarını okuduktan sonra bu sağlık sisteminin toplum sağlığı açısından ne büyük riskler ve eksiklikler barındırdığını eminim siz de göreceksiniz...

“Aydın Atatürk Devlet........

© Evrensel