Futbolseverleri düşündürmesi gereken yakın tarihli bir haber var: Barcelona üç binden fazla VIP koltuğu, 300 milyon avronun üzerinde bir bedelle sattı. Bu hamle yalnızca finansal bir işlem değil; futbolun bir rant çıkarma makinesine, üst düzey yöneticiler için bir eğlence platformuna, turistler ve ekonomik elitler için ise “premium” bir deneyime dönüşmesinin çıplak bir metaforu. Spotify Camp Nou adını zorunlu kılan yeni pazarlama liturjisiyle Camp Nou’da yaşananlar, futbolun “soylulaştırılmasının” yeni bir evresi: Popüler mahallelerde emlak spekülasyonunun eski sakinleri yüksek kiralar, zincir mağazalar ve turistlere yönelik dairelerle nasıl yerinden ediliyorsa, dev stadyumlarda da benzer bir dinamik işliyor. Halk tribünleri, yerini yemek servisi yapılan locaya; kendiliğinden doğan tezahüratlar, kişiliksiz marşlara; aile kombinesi, özel erişimli VIP deneyimine bırakıyor. Sonuç acımasız: Geleneksel taraftar peyderpey dışlanıyor, yer açılan ise daha büyük alım gücüne sahip “müşteriler” oluyor.

Barça’nın son adımı elbette yeni bir icat değil. Arsenal, Highbury’den Emirates Stadyumuna geçerken; Manchester City, Manchester Şehir Stadyumunu “Etihad”a dönüştürürken aynısını yaptı. Real Madrid de Bernabéu’yu devasa bir yenilemeden geçirip sponsorlara daha fazla heyecan vadediyor. Premier Lig’deyse bir maçı statta izlemek, üç farklı dijital platforma yıllık abone olmaktan pahalıya patlıyor. Üstelik kapalı yayın yapan operatörler, televizyon ekranını da çoğu insanın erişemeyeceği fiyatlara mahkum ediyor. Her seferinde gaye aynı: Gelirleri........

© Evrensel