ABD’nin Rusya’yı Ukrayna’da savaşa zorlamasının üzerinden üç yıl geçti. İşgalci Rusya’nın karşısında görünüşte başında Zelenskiy ile Ukrayna vardı; ancak herkes savaşın Rusya’yla NATO arasında olduğunu biliyordu. ABD ve Avrupalı NATO üyeleri kesenin ağzını açmış, Ukrayna’ya milyarlarca dolar ve bir o kadarlık silah ve cephane yığmışlardı. Öylesine ki, milyonların Avrupa ülkelerine göç ettiği Ukrayna giderek bu silahları kullanacak asker bulamaz olmuştu. Aileler oğullarını askere göndermek istemiyorlardı, çünkü cephede askerin ortalama ömrü saatlerle sayılmaktaydı. Ondan fazla generalini ve çok sayıda askerini kaybeden Rusya da zorlanıyor, ama dayanıyordu.

“Görüşmeler” lafı epeydir edilmeye başlanmıştı. “Barış” lafı da öyle. İlk kullananlardan biri ünlü Kissinger’di: “Ukrayna biraz toprak versin, sorun çözülsün” demişti.

Ukrayna’da savaş sürerken, geçen yıl 7 Ekim’de yeni bir sürecin düğmesine basıldı.

HAMAS, İsrail’in abartıldığı gibi değil ama “kof” olduğunu göstermek amacıyla yerleşimcilerin olduğu bölgeye bir askeri harekat düzenlemiş ve asker ve yerleşimci İsraillileri rehin alarak masaya oturmak istemiş, ancak İsrail’in yanıtı aşırı sert olmuştu. Siyonistler aynı gün rehine alınan ve alınmak istenenler de içinde olmak üzere HAMAS’ın sızdığı bölgede taş üstünde taş bırakmamış ve ardından Gazze’ye yönelmişti. Tam bir soykırımdı.

Ancak........

© Evrensel