Evvelsi gün PKK, Kurucu Önderi A. Öcalan’ın isteğine uygun olarak kongresinde silahlı mücadeleye son verme ve kendisini feshetme kararı aldığını açıkladı. Bahçeli’nin 22 Ekim’de Öcalan’a yaptığı çağrıyla başlayan sürecin son adımı olarak geldi bu açıklama.

Bahçeli’yle Erdoğan ve Saray iktidarının amacı kendi sözleriyle “İç cepheyi tahkim etme”ydi. Tahkimat, şüphesiz Cumhur İttifakı etrafında birleşilerek gerçekleşecek, tek adam iktidarının devamı garanti altına alınacaktı. Kayyım ve tutuklamalarla sıkıştırılan Kürt ulusal hareketi çağrıyla rejime muhalefetten caydırılarak belirli ulusal hakların kağıda dökülmesi beklentisiyle yeni bir anayasal düzenlemeye de katkı vererek iktidarın desteğine dönüştürülmek istenmekteydi. Bu kadar değildi; Saray iktidarı, Ortadoğu’da ve özellikle Suriye’de hareket olanaklarını sınırlayan ve rakiplerince kendisine karşı kullanılan “yumuşak karnı” durumundaki Kürt sorununun oluşturduğu “kambur”undan kurtulmayı hesaplıyordu. Benzer bir cendereye alınarak İmamoğlu’nun adaylığıyla iktidar alternatifi olarak karşısına dikilen CHP de -bir yandan İBB’ninkiler türünden rant olanakları elinden alınırken- “ehlileştirilmek” istenmişti. Olmazsa başına kayyım atanarak “iç cephenin tahkimi” kapsamında “majestelerinin muhalefeti”ne dönüştürülecekti.

Yükselen toplumsal muhalefet ve onunla birleşme eğilimi göstermesiyle CHP’ye ilişkin hesap en........

© Evrensel