Sırrı Süreyya Önder ya da söyleyegeldiğimiz gibi Sırrı, mücadeleci bir arkadaşımızdı, ama bütün mücadeleci yoldaş ve dostlarımız gibi, son mücadelesinde yenik düştü.

Şimdiye kadar son kavgasından galip çıkabilen olmadı! Tüm yaşamların başı olduğu kadar sonu da var. Önemli olan, insanlığın yaşamı ve ona olumlu katkılarda bulunmuş olmak.

Sırrı onlardandı.

Bu, her yaptığı doğruydu demek değil kuşkusuz. Yaşayıp hele önemli zorluk ve sınavlardan geçmek, ama hatası olmamak olanaksız. Hata insana dairdir ve yine önemli olan, hatalardan ders çıkararak yolunu doğrultmaktır. Lenin hata yapmanın kaçınılmazlığına işaretle hatalarından ders çıkarmanın bir partiyi parti yapan karakteristiklerden olduğunu bu nedenle söylemişti.

Sırrı özel bir kişiydi. Her kişi özeldir, ancak onun özeli fazla zengindi.

Öncelikle sadece politika ile uğraşmıyordu, artısı vardı. Sanatçıydı da. Görüşlerini sinema aracılığıyla da aktarabiliyor, senaryo ve köşe yazıları yazıyordu.

Hakkında çok şey söylendi, çok övgü yapıldı. Dostları da konuştu, hasbelkader yolları kesişenler de. Hiçbiri kötü konuşmadı. Ama her şey bir yana mücadeleci karakterine “Hayır, öyle değildi” diyen çıkmadı.

Yoksul bir aileden gelmeydi, çok zorluk çekmiş, kişiliği zorluklar içinde oluşmuştu. Kavgacılığı bundandı. Ama buradan bir başka özellik de türedi: çelebiliği. Hemen parlamamak, gönlü bolluk ve tolere edebilmek, her sınıf ve milletten, her din ve mezhepten farklı........

© Evrensel