Şampiyonluk mücadelesini sürdüren iki takımın ortaya koyduğu oyun vasat seviyeye ulaşmakta bile zorlanırken, yöneticilerin son derece iddialı ve yüksek öz güvenli açıklamalar yapması çok ilginç. İnsanın “Neyine güveniyor bunlar” diye sorası geliyor. Tabii şampiyonluk yarışında meydan sadece iki takıma kalınca atıp tutması biraz daha kolay oluyor.

Belki onlar da kötü oyunun farkında ve ancak saha dışında verilecek mücadeleyle hedefe ulaşabileceklerini düşünüyorlar ve çalışmalarını o bağlamda yoğunlaştırıyorlar…

Umut saçtıkları konuşmalarla bir yandan taraftarları şampiyonluğa koşullandırırken, diğer yandan rakiplerine yönelik türlü göndermeler ve ithamlarla kışkırtıcılık yapıyorlar. Belli ki taraftarlarını koşullandırmayı ve kışkırtmayı asli görevleri olarak görüyorlar ve bu sayede çok büyük güç olarak gördükleri taraftar desteğinin kesintisiz biçimde arkalarında olacağını hesap ediyorlar.

Hedef, taraftarları koşullandırmak ve kışkırtmak olunca açıklamaların seviyesi de alabildiğine düşüyor.

İçeriğinde futbolun bilgisine ve kültürüne dair hiçbir şey bulunmayan, değil oyunun ve oyun unsurlarının gelişimine katkıda........

© Evrensel