Bu yıl, İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik Dayanışma ve Mücadele Günü 1 Mayıs’ı 138’inci yılında da bir kez daha kutlayacağız.

1 Mayıs dil, din, milliyet,…tanımadan bütün uluslardan işçilerin mücadele günüdür, uluslararası işçi bayramıdır!

Evet; 1 Mayıs bütün dünyanın işçilerinin bayramıdır. Ama 1 Mayıs sadece sınıfın uluslararası taleplerinin haykırıldığı bir mücadele günü değil aynı zamanda işçi sınıfının ulusal çaptaki en acil taleplerinin de en kitlesel ve en yükse sesle haykırıldığı bir mücadele günüdür.

Evet 1 Mayıs işçi sınıfının bayramıdır ama aynı zamanda geleceğini işçi sınıfının geleceği ile birleştiren tüm emekçi sınıf ve tabakaların da kendi taleplerini en kitlesel ve yüksek sesle haykırdıkları bir mücadele günü olagelmiştir.

Ülkemizde 1 Mayıslar uzun yıllardan beri ülke sathında yüzden fazla merkezde ve bir haftaya yayılan etkinliklerle kutlanmaktadır. Ancak sendika bürokrasisi de işçilerin ana kitlesini 1 Mayıs etkinlikleri dışında tutan ve her konfederasyonun ayrı olarak düzenlediği mitinglerle 1 Mayıs’ı geçiştirmeyi de kendileri için “meşru” hale getirdikleri tabiri caizse bir “statüko” oluşturmuşlardır.

Ancak bu yıl 1 Mayıs kutlamalarındaki oluşmuş bu “statükoyu” bozacak iki önemli gelişme söz konusudur.

Bunlardan birincisi; kamu işçilerinin ve TÜPRAŞ işçilerinin yılın başında başlayan TİS’lerinde patron tarafının, ücret ve sosyal haklar gibi parasal taleplerde Erdoğan-Şimşek programının normlarını referans almalarıdır. Dahası bu tutum, ağustostaki kamu emekçilerinin toplu görüşmelerinde ve yılın son çeyreğinde başlayacak olan metal iş kolundaki TİS’te de referans olarak alınacaktır! Ki bu başlıca iş........

© Evrensel