İki ülkenin birbiriyle savaşının, iki devlet, o devletlerin halkları, o ülkelerdeki sınıflar ve o ülkelerin bağlı bulundukları bölgesel güç ilişkileriyle nihayet küresel ölçeğe uzanan anlamları var.

Soykırıma varan katliamlarını sürdüren Netanyahu liderliğindeki İsrail, İran’a saldırırken kendisine yönelik tehdidin kaynağını hedef alarak, savaşının zirvesine vardığını ilan ediyor. İsrail’in ABD’nin doğrudan desteği ve İngiltere ile AB’nin hakim güçlerinin onayını almış olan bu saldırısı, aynı zamanda Rusya ve Çin’in egemenlik alanlarıyla bir savaştır. Sovyetler Birliği’nde sosyalizmin yenilgisinden itibaren, kapitalist batı blokunun giriştiği hamlelerin devamında Suriye Rusya’nın etki alanından çekilip alınmış ve sıra İran’a gelmiştir.

Vladimir İlyiç Lenin, 1915’in temmuz-ağustos aylarında, yani Birinci Emperyalist Dünya Savaşı ilk yılını doldurduğunda yazdığı ‘Sosyalizm ve Savaş’ adlı broşürde, kapitalizmin emperyalizm halini aldığını (Emperyalizm, Kapitalizmin En Yüksek Aşaması adlı eserinde geniş olarak açıklayacaktır) ve bunun savaşları kaçınılmaz hale getirdiğini ortaya koyarken, II. Enternasyonalin çöküşünü getiren, dönemin Enternasyonalin şeflerinin savaşta kendi burjuvalarının çıkarlarına yedeklenmesiyle hesaplaşmaya girişmiştir: “Öte yandan bütün ülkelerin sosyal-şovenleri bugünkü çıkmazdan kurtulmak için pek basit ve neredeyse uluslararası bir yol bulmuşlardır. Buldukları çare hiç de çapraşık değil: yapılacak tek şey savaşın bitmesini beklemek;........

© Evrensel