Her yıl olduğu gibi bu temmuz da hava sıcaklıklarından çok, temel tüketim maddelerine ardı ardına gelen zamlarla yakmaya başladı emekçileri. Yılın ikinci yarısına; iğneden ipliğe her şeyin fiyatının katlandığı, ancak ücretlerin bu artışları karşılamaktan uzak kaldığı bir tabloyla giriyoruz. Bu durum, milyonlarca emekçiyi geçim sıkıntısının ortasında, adeta alev alev yanan bir ateş çemberine itiyor.

Türkiye İstatistik Kurumunun (TÜİK) makyajlı verileriyle bile gizlenemez hale gelen hayat pahalılığı ve enflasyon gerçeği, mutfakta, pazarda, yaşamın her alanında yakıcı şekilde hissediliyor. Erdoğan-Şimşek programı adı altında yürütülen ekonomi politikaları, emeğiyle geçinmeye çalışan kesimlere “Sabırlı olmayı” önerirken sermaye sınıfına kaynak transferi hız kesmeden sürüyor.

Gıda fiyatlarındaki kontrolsüz artış, kira ve fatura giderlerinin ulaşılamaz hale gelmesi, emekçileri insanca yaşam koşullarından hızla uzaklaştırıyor. Ulaşım, eğitim ve sağlık hizmetlerinin bile maliyet hesaplarına kurban edildiği bir düzende, emekçiye dayatılan yaşam biçimi artık sadece yoksulluk değil, aynı zamanda sefalet koşullarında yaşamayı gündeme getiriyor.

Mevcut ekonomik politikaların temelinde açık bir........

© Evrensel