Gözünüzden belki kaçmıştır, bu hafta gazetemizde İstanbul Üniversitesi öğrencilerinin yemekhane zammına karşı yaptıkları eylemin ve basın açıklamasının haberi vardı.

Yemekhaneye gelen yüzde 50 zam ile KYK bursu ile yenilen öğün sayısı 4 adet azalıyor. 35 TL’lik yemek 52.5 TL’ye çıkmış. Öğrenciler en çok ödenek alan üniversitelerden olan İÜ’nün kâr amacı gütmemesi gerektiğinin ve Öğrenci Temsil Kurulu mekanizmasının geri getirilmesi taleplerinin altını çizmişler.

Herkes kendi mezun olduğu okulla ilgili algıda seçicidir. Bizim neslin ise genelde en güzel yılları üniversitede geçmiştir.

Bizler de işçi-emekçi çocuklarıydık ancak bu nesle oranla bizim bir hayatımız vardı. Gerek burs ile gerekse bir üniversiteliye yakışır geçici işlerden kazandıklarımızla konser, sinema, tiyatro hatta tatil de içeren, taksiye bile binebildiğimiz dolu dolu öğrencilik yaşamıştık. Çatışmalarda yaralanmış, gözaltına alınmış, tutuklanmış ama yine de yaşamıştık. Bir hayat bir nebze vardı.

Bundan 25 sene önce, günlük hayatta dolaşımda olan en ufak metal para ile çalışırdı yemekhane turnikeleri. Pazartesi kuru fasulye, salı mercimek, çarşamba nohut çıktıysa perşembe eylem var demekti. Bu da cuma günü döner yiyeceğimizin göstergesiydi.

Bize de hiç kimse “Zaten üç kuruşa doyuyorsunuz, daha ne istiyorsunuz?​” demezdi. Çünkü bizler üniversiteliydik, toplumun geneli her şeyin en iyisine layık olduğumuz konusunda hemfikirdi. Gelecekte ülke bizim ellerimizde yükselecekti. İnsan geleceğine iyi bakmalı, böyle düşünülürdü.

Bu iktidar dönemi, toplumu darlık, zorluk, acı rekabetinde yarıştırıp birbirine kırdırmada pek başarılı oldu. Yoksunluğa dikkat çekmek için dile getirdiğimiz “Millet aç aç” cümlesi en insani taleplerin de önüne geçmeye başladı. Kendini her şeye diğerlerini hiçbir şeye layık bulan bir bireyciliğe mahkum edildik. Sen de lokantada yemeyiver millet aç aç, sen de sinemaya gitmeyiver millet aç aç, illa da kahve içmeyiver millet aç aç, yok efendim yurt dışındaki mühim üniversiteden özel yetenekle kabul almış da gidemiyormuş, e gitmeyiversin millet aç aç, çocuklar hiç festival görmemişler, e görmeyiversinler millet aç aç, KYK bursu yetmiyormuş, bursa şükretsin millet aç aç, yol parası pahalı memlekete gidemiyor, e gitmeyiversin yurdunda otursun millet başını sokacak yer bulamıyor aç.

Sanki verdiğimiz kavga herkesin her öğün birer soğan birer somun ekmeğe erişme kavgası. Mısır piramidi inşasında çalışan kölelerin bile bundan çoktu tayını.

İskoçya’da 24 yaşına kadar öğrencilere şehir içi ve ülke içi şehirler arası ulaşım bedavaymış çünkü bir insanın henüz gençken ülkesini keşfetmesinin çok önemli olduğuna inanıyorlar. Biz gençleri bayramda........

© Evrensel