Dünya halkları yeni bir uyanışın eşiğinde. Bir tarafta İsrail siyonizminin artık soykırımcı olduğu genel kabul gören Gazze katliamları ve bu katliamlara karşı başta Avrupa olmak üzere yükselen ve iktidarlarına da ikiyüzlü politikalarını terk etmeye zorlayan halk tepkileri, bu arada bizim iktidarın lafla yürüttüğü, gizli pazarlıklar yaptığı “mücadele”, diğer yanda hemen her gün yer kürenin değişik bir bölgesinden halkların mevcut iktidarlara karşı ayağa kalkışı, isyana yönelmesi ve bunlara ilişkin gelen haberler. Basılan saraylar, yakılan malikaneler, kaçan diktatörler. Asya, Afrika, Latin Amerika’dan bu tip mücadele haberleri peş peşe geliyor. Endonezya, Bangladeş, Nepal, Maldivler, Myanmar hemen öncesinde Sri Lanka bunlardan sadece bazıları. Venezuela’ya müdahale tehditleri yapan ABD emperyalizmine karşı 2.5 milyon kişi gönüllü olarak milis gücüne katılıyor. Avrupa’da Fransızlar “Her şeyi durdur” diyerek toplumsal inisiyatifler ve bazı sendikaların katılımıyla güçlü bir hareket başlattılar. Dün de sendikaların çağrısıyla genel grev hayata geçti. Macron iktidarı işçi ve emekçi halka karşı uyguladığı neoliberal politikalar nedeniyle halkın hedefinde ve tüm belirtiler, iktidar geri adım atmadığı takdirde bu mücadelenin daha da gelişerek güçleneceğini gösteriyor.

Fransız işçi ve emekçilerinin mücadelesinin yukarıda sayılan ülkelerdeki mücadeleden farklı ve önemli yanları bulunuyor. Bu mücadele, gelişkin ve eğitimli bir işçi sınıfının katılımı ve bu mücadelenin ana gövdesini oluşturması, Avrupa’nın göbeğinde olması ile kendiliğinden patlayan halk isyanlarından ayrılıyor, mücadelenin yükseldiği diğer ülkelere önemli deneyimler sunuyor. Ülkemizde de her geçen gün gelişip güçlenme eğilimi gösteren bir........

© Evrensel