İktidar neredeyse kırıntısı kalmış olan demokratik hak ve özgürlükleri de ortadan kaldırmak için her gün yeni bir adım atıyor. Tutuklanan politikacılar, kayyım atanan belediyeler, tehdit edilen sanatçılar, yasaklanan filmler, içeri tıkılan gazeteciler, işçinin hakkını savunan sendikacıların tutuklanması, olası bir seçimde cumhurbaşkanlığına aday olacak kişiye soruşturma ve mahkeme kıskacı... Liste burada sayılanlardan daha uzun. Tek adam rejimi saldırı alanını öyle genişletip, saldırılarını öyle peş peşe yapıyor ki, demokratik temelde bir muhalefet yürüten kesimlerin bırakalım bunlara güçlü bir karşılık vermeyi, sayılarını bile doğru dürüst bir araya getiremediği bir süreç yaşanıyor. Erdoğan iktidarının amacı açık: Karşısındaki muhalefeti yormak, dikkatini dağıtmak, yorgun ve moralsiz hale getirmek, güç toplamasını ve bir mücadele birliği oluşturmasını engellemek, gerici hesaplarını gerçekleştirmek.

Peki bütün bu saldırılar iktidarın gerici, faşist hesaplarını güçlendirip, halk içindeki desteğini ve tabanını genişletiyor, yaptıklarının onaylanmasını sağlıyor mu? Hayır. Bu saldırılar muhalefetin bazı kesimlerinin işçi ve emekçi halkın, dolayısıyla ülkenin temel ve acil sorunlarından uzaklaşmasını sağlasa da, halk kitleleri yıkılan ekonomilerinin kendi üzerlerinde yarattığı tahribatı doğrudan yaşadığı, üstelik bu tahribatın her geçen gün yeni bir yıkıma yol açtığı bu süreçte ne dertlerini unutuyor, ne taleplerinden vazgeçiyor, ne de iktidarın yaptıklarını onaylıyor. Saldırı yaygınlaşıp, çeşitlendikçe, onun şiddeti de dağılıyor,........

© Evrensel