Yürürlükteki yasalar, uluslararası sözleşmeler ve Anayasa ile tanınmış hakların dahi kullanılamadığı veya kullanılması için fiili mücadelenin gerektiği bir ülkede yaşıyoruz. Bu durumdan işçiler de nasibini alıyor.

Hükümetlerden polis ve jandarmaya kadar iktidar gücünü elinde bulunduranlar, hatta yargı, haklara saygı göstermek, hak ve özgürlükleri geniş yorumlamak bir yana elinden geldiğince yok sayma çabası içerisinde. Aynı zamanda anayasal hakların korunması ve kullanılabilmesini kolaylaştıracak yasal düzenlemelerde de önemli sıkıntılar var. Geçen haftaki yazımızda, yasaların bu yönüne dikkat çekmiş ve mevzuatın grev hakkını kullanmayı zorlaştırdığını ve grev kırıcı olduğunu yazmıştık.

Ama madalyonun tek bir yüzü yok. İşçilerin sendika, toplu iş sözleşmesi (TİS) ve grev hakkının sağlam dayanakları da var. Örgütlenme özgürlüğünün bir şekli ve özel bir yönü olan sendika hakkı ve sendika hakkıyla bir bütünlük içerisinde ele alınması gereken toplu iş sözleşmesi (TİS) ve grev hakkı anayasal haklardandır. Aynı zamanda uluslararası sözleşmelerle de bu haklar korunmuş, güvence altına alınmış ve pekiştirilmiştir.

Dolayısıyla fiili mücadele ile grev hakkını kullanan işçi, aslında Anayasa ve uluslararası sözleşmelerdeki bir hakkı kullanmaktadır.

Ne demek istediğimizi somut bir örnekle anlatalım. Bir önceki yazıda belirttiğimiz gibi, işverenler,........

© Evrensel