Türk şovenizminden söz edildiğinde-bu diğer ulus şovenlerinin olmadığı anlamına gelmez -ilk anda akla gelen genellikle sağ gerici politikanın en sağı, örneğin MHP, ya da şimdilerde daha keskin İyi Parti ile Zafer Partisi gelir. Oysa pasta bu ebattan da geniştir. Demokrasiden, eşitlik ve özgürlükten söz eden, laiklik üzerine vaaz verip Cumhuriyetin olmazsa olmazı olduğunu söyleyen, hatta devrimci-sosyalist olma iddiasında bulunan öylesi “solcu”lur var ki, değme Türk şovenlerini yaya bırakırlar.

Bu, güya eşitlikçi ve özgürlükçü demokrat, devrimci ve hatta sosyalistlere göre, Kürt sorunundan söz etmek, ulusların kaderlerini tayin hakkının Kürtler açısından da geçerli olduğunu söylemek, “üniter devleti bölmeye çalışmak”, dolayısıyla da Batılı emperyalistlerin Kürt sorunu uydurmasıyla Türkiye Cumhuriyeti’ni parçalama politikalarına alet olmak demektir. Aralarında liberal solcusu da kendi ifadelerine bakılırsa komünistim diyeni de bulunuyor. İsim vermek hakaret sayılmaz. Özdemir İnce, Sinan Meydan, Zülal Kalkandelen, O. K. Öymen, Yılmaz Özdil gibi farklı ekollerden isimler Türkiye’de bir Kürt sorunu olmadığı yönündeki dayatılmış ve ezberletilmiş asırlık nakaratı sürdürüyorlar. En “sağlam” dayanakları ise, Türk ulusal varlığını tek temel gerçeklik olarak alan yasa ve Anayasa maddeleridir! Türk devletinin yurttaşları diyor Meydan, “hiçbir ayrım gözetilmeden Türk Milleti olarak tanımlanmıştır.” “Anayasanın 10. maddesine göre Türkiye Cumhuriyeti’nin tüm........

© Evrensel