menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

Çocukluğunu elinde tutan yazar!

8 0
29.04.2025
Kendisine verilen hediye paketini açtı, çerçeveli bir fotoğraf gördü. Heyecanlandı. Eliyle tutup havaya kaldırdı ve salonda kendisini izleyen kalabalığa seslendi:
-Bakın bu benim çocukluğum!
Çocukluğunu elinde tuttuğuna bakmayın!
O her zaman çocukluğunun elinden tutan bir yazar olmuştu!
Yazar Erol Büyükmeriç, yazarlık serüvenin 30. Yılını dostlarıyla birlikte kutladı. Yazın hayatının çok büyük bölümünden bu yana dostluğumuz arkadaşlığımız sürüyor.
Büyükmeriç’in ilk romanı olan Son İki çocuğu” hatırlıyorum da, zaman ne kadar hızlı geçmiş…
Bozbıdık, Midas’ın serçe parmağı, Yergök, Nasrettin hoca, Eski bisiklet…
Sonrasını artık hatırlayamıyordum…
Erol Büyükmeriç, hiç durmadan üretti! Tüm bu üretim safhalarında heyecanını coşkusunu hiç elden bırakmadı. Bir şeyler üretmek isteyen herkese yardımcı olmaya çalıştı! Kimi zaman zorladı. En zor şartlar altında bile yazmaya, anlatmaya devam etti…
Büyükmeriç’inhikayesi yazar olmak isteyen çocuklara, gençlere en iyi ilham kaynağı…
Öğrencileri vardı, öğretmenlikten mühendislikten arkadaşları vardı. Edebiyatçılar, dostlar ve ailesi tam kadroydu…



Afyonkarahisar, Antalya, İzmir, Konya, Mersin, Adana ve İstanbul gibi Türkiye’nin dört bir yanından insanlar vefa duygularını sunmak için gelmişlerdi.
Büyükmeriç’e ne mutlu!
NOT: Erol Büyükmeriç’e çocukluk fotoğrafını kuzeni İlknur Aktunç, verdi.


........

© Eskişehir Anadolu