Herkes bilir, babalar ilk kahramanlarımızdır. Onlar güvenli limanımız, en büyük destekçimiz, ilk öğretmenimizdir. Benim babam da öyleydi. Kocaman yüreğiyle bizi saran, her düştüğümüzde kaldıran, her sevincimizde bizimle coşan bir adamdı. Hayatımın her anında, her dönüm noktasında, her zorluğunda onun varlığını hissettim. Elimi tuttu, yolumu aydınlattı, yanlışlarımı düzeltti. Onunla birlikteyken kendimi her zaman güvende hissederdim.

Şimdi ise o güvenli liman yok. O koca çınar devrildi ve ben ardında kalan koca bir boşluğa bakıyorum. Babasızlık, sadece bir kişinin fiziken yokluğu değil, aynı zamanda ruhunuzda açılan derin bir yara. Sanki........

© Enpolitik