Toplumumuzda kadınlar ve erkekler arasında fiziksel güç ve duygusal dinamizm bağlamında bir eşitsizlik olduğu su götürmez bir gerçek. Bu toplumsal cinsiyet eşitsizliği de şiddeti farklı formlarda doğuruyor. Bu şiddet türlerinden olan cinsel şiddet ise son günlerde gözle görünür şekilde arttı.

Cinsellik ve cinsel şiddet mefhumları arasındaki fark ‘rıza’ temelli olup cinsel şiddetin rızayı etkisiz hale getiren fiillerden oluştuğu da tartışmasız bir gerçek. Bu gerçeklik yasal reformlarda karşılık bularak 2006 yılında yürürlüğe giren yeni Türk Ceza Kanunu’nda cinsel suçların tanımı geniş bir şekilde ele alınmasını sağladı. Önceki ceza kanunumuzda aileye karşı suçlar bölümünde düzenlenen bu suçlar yeni Türk Ceza Kanunu’muzda kişilere karşı suçlar kısmında düzenleniyor.

Cinsel suçlar farklı şekillerde gerçekleşiyor. Bunun son günlerde sosyal medyada yayıla ifşalama hareketlerinde de görebiliyoruz. Cinsel suçlardan özellikle de cinsel taciz suçu kapalı kapılar ardında yaşanıyor. Genellikle mağdur ve failin yalnız olduğu ortamlarda işlendiği için de bu suçun delili veyahut tanığı olmuyor. Bu sebeple ispatı da oldukça zor. Bu bahisle diyebiliriz ki bu durumlarda mağdurun hakikati göstermek için sözünden başka bir şey kalmıyor. Buna da ‘beyan’ diyoruz.

Bu noktada “Kadının beyanı esastır” ilkesine değinmek gerekir. Kadının beyanı esastır ifadesinden ne anlaşılması gerektiği üzerine kadın hareketi arasında da farklı görüşler bulunmakta:

1. Tüm yargılama süreçlerinde uygulanması gerektiğini savunanlar: Bu görüşe göre kadının beyanı, soruşturma ve kovuşturma aşamalarında esas alınmalı çünkü kadınlar kendilerini ifade ederken........

© Elips Haber