Bazı filmler vardır, gözünün içine baka baka konuşur. Elveda Lenin! işte onlardan biri değil. O daha çok, sana annenden kalma bir eski saat gibi susarak konuşur. Tık tık eder, zaman akar, sen fark etmeden içini kurcalar. Ve bir sabah anlarsın: O saat durmuşsa, sen de durmuşsundur. Tam da Berlin Duvarı’nın yıkıldığı yerden…

Wolfgang Becker’in yönettiği 2002 yapımı Elveda Lenin!, soğuk savaşın gölgesinde büyüyen bir oğulun, sistemler arası geçişte kaybolan bir annenin ve en çok da umut dediğimiz şeyin sistemle değil insanla var olduğunu anlatan bir sinema mektubudur.

Ama asıl mektup, sosyalizmin tabutuna bırakılmış bir kırmızı karanfildir.

Film, Doğu Almanya’da sıkı bir sosyalist olan Christiane'nin komaya girmesi ve Berlin Duvarı’nın yıkılıp sistemin çöktüğü sırada uyanmasıyla başlar. Oğul Alex, annesinin bu büyük değişimi kaldıramayacağını düşünerek ona her şeyin hâlâ eskisi gibi olduğunu inandırmaya çalışır. Ve burada başlar asıl trajedi: Bir annenin yaşaması için bir sistemin yaşar gibi gösterilmesi…

Doğu Almanya’da sistem çökmüş, ama insan ilişkileri........

© Elips Haber