Günümüzde yapay zekânın (YZ) hukuk alanına entegrasyonu, mesleğin doğasını kökten değiştirme potansiyeli taşıyor. Ancak bu dönüşüm, beraberinde temel bir soruyu getiriyor: Adalet mekanizması, algoritmaların soğuk rasyonalitesine emanet edilebilir mi? Yoksa YZ, insan hukukçuların eksiklerini tamamlayan bir "dijital asistan" rolüyle mi sınırlı kalmalı? Bu sorulara yanıt ararken, teknolojik imkânların yanı sıra etik, toplumsal adalet ve hukukun felsefi temellerini de masaya yatırmak gerekiyor.

YZ'nin hukuk sektöründeki etkisi, öncelikle otomasyon ve veri analizi ile kendini gösteriyor. LexisNexis, Casetext ve benzeri platformlar, avukatların saatler süren içtihat taramalarını saniyelere indiriyor. Microsoft'un "Copilot"u gibi araçlar, standart sözleşmeleri otomatik hazırlıyor. ABD'deki bazı mahkemeler, risk değerlendirme algoritmaları kullanarak tutuklama kararlarını şekillendiriyor. Peki bu gelişmeler:

Hukukun demokratikleşmesi mi (düşük maliyetli erişim),

Mesleğin metalaşması mı (insan emeğinin değersizleşmesi),

Yoksa adli hataların artması riski mi?

Örneğin, Stanford Hukuk Fakültesi'nin 2023 raporu, YZ destekli sözleşme analizlerinde � doğruluk oranına ulaşıldığını gösterirken, aynı sistemlerin kültürel önyargıları da içerebileceğine dikkat çekiyor.

YZ'nin en büyük handikapı, hukuki sorumluluğun belirsizliği. New York'ta avukat Steven Schwartz'ın ChatGPT ile ürettiği sahte emsal kararlar, mesleki etik tartışmalarını alevlendirdi. Benzer şekilde, DoNotPay uygulamasının........

© Elips Haber