19 Mart’ta başlayan süreçle beraber muhalif kamuoyunda 1 Mayıs’ın Taksim’de kutlanabilmesi için CHP’nin öncülük yapacağına dair bir beklenti oluşmuştu. Ancak CHP böyle bir çağrı yapmadı, 1 Mayıs’ı Taksim’de kutlamak isteyenlere hukuki destek vermekle beraber kendisi asıl olarak Kadıköy ve Kartal’daki kutlamalara katılım gösterdi.

Tabii, muhalif kamuoyundaki beklenti de durduk yere olmadı. Özgür Özel Saraçhane mitinglerinde 1 Mayıs’ta Taksim’de olacaklarına dair şeyler söylemişti.

Peki, bu sözler neden yerine gelmedi?

CHP burada topu işçi sendikalarına attı. Sendikalar Kadıköy dediği için CHP de onları takip edeceğini söyledi. Bu gerekçenin belli bir haklılık payı var ama ben ana nedenin bu olduğunu düşünmüyorum.

Ana neden CHP’nin 19 Mart sonrasında kendisine belirlediği stratejide yatıyor.

Saraçhane mitinglerinden sonra CHP Gezi Eylemleri’ndekine benzer sokak protestolarını ve hatta toplu boykotları teşvik edebilirdi. Bunun için hazır genç ve muhalif bir kitle de vardı. Bu strateji muhtemelen ekonomiyi daha da zora sokar ve iktidarı zor durumda bırakabilirdi.

Böyle bir strateji benimsenmiş olsaydı 1 Mayıs’ta da Kadıköy’e değil Taksim’e çağrı yapılırdı.

Ancak bu stratejinin önemli handikapları vardı. Kamuoyu araştırmalarının gösterdiği, toplumun büyük çoğunluğu 19 Mart’taki yargı darbesine karşı yapılan gösterileri desteklemekle beraber bunların “düzen bozucu olmaması” şartını koşuyor. CHP’nin sokak protestolarını ve boykotu teşvik ettiği........

© Elips Haber