Kasım ayının ilk haftasına Mardin, Batman, Halfeti belediyelerine kayyım atanması haberiyle başladık.

Türkiye için kayyım politikası doğru olmasa da maalesef şaşırtıcı bir durum değil. Ancak bu kez ortada şaşırtıcı bir durum var zira bu kayyım atamaları, Türkiye’de bir çözüm sürecinin başlangıcında vuku buldu. Çözüme inanan kesimler, diyalog yerine belediyelere kayyım atanması ile karşılaşınca bir hayal kırıklığı ile birlikte karamsarlık ortaya çıktı, nasıl çıkmasın ki...

Ancak karamsarlık için erken.

Zira...

Türkiye, terörle mücadele konusunda silahlı savunmayı ön planda tutsa da daha önce de bir takım çözüm süreçleri yürütmüş bir ülke... Yani Türkiye’de sadece bir önceki dönemde AK Parti’nin başlattığı tek bir açılım süreci yok, birçok diyalog süreci var. Ancak bunlar her daim şeffaf yürütülmediği için, ki yürütülmesine de gerek yok, bu süreçlerden herkes haberdar değil. Doğal olarak çözüm denince herkesin aklına şeffaf bir biçimde geçtiğimiz yıllarda AK Parti’nin önünü açtığı “demokratik açılımlar” geliyor. Durum böyle olunca da, MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin geçtiğimiz haftalarda ilan ettiği çözüm için de aynı şartlar bekleniyor ama beklememeli, zira...

Zira, bu kez ne çözümün şartları ne de çözüm için karar alan siyasetçiler aynı.

Bir önceki çözüm sürecinde AK Parti, istişareye önem veren, demokratik açılımlar yapan, liberal-demokrat bir çizgide yürüyen bir partiydi, tabiri caizse şahin ve güvercin siyaset modellerinden güvercin modeliyle siyaset yapıyordu. O çözümün şartlarını hem Türkiye hem de dünyadaki küreselleşme, liberalizm rüzgarları belirliyordu.

Ayrıca o dönem, Türkiye’nin ekonomik sorunları yoktu, iktidarın eli güçlüydü yani tek başına R’lik oy oranına sahipti ve gücünü de bugün olduğu gibi otoriterliğinden değil reel başarılarından, hizmetlerinden alıyordu. Ancak bugün karşımızda o dönemdeki kadar güçlü bir AK Parti ve o dönemdeki gibi iktidar modeli yok. Dolayısıyla şu durumda olası bir çözümün şartları da farklı.

Farklı çünkü bu........

© Elips Haber