Bugünü anlamak istiyorsak geçmişin aynasına bakmamız gerek. Hızlı, gürültülü, karmaşık bir dünyada yönümüzü bulmaya çalışıyoruz. Pusulamız çoğu zaman şaşmış durumda. Mesleki refleksim hep aynı noktaya yöneliyor: İletişim. Çoğu zaman fark etmeden kullandığımız ama içini doldurmadığımız bir kavram var: Erdem.

Erdem, sadece iyi olmak değil. Platon'a göre ruhun uyumu; bilgelik, cesaret, ölçülülük ve adaletin dengesi. Aristoteles için ifrat ile tefrit arasında kalabilmek. Modern düşünce ise daha muğlak: İyi insan olmak, peki kime göre? Hangi koşulda? Hangi değerle?

Benim bu yazıyı yazma amacım, içi boşaltılmış kelimeleri tekrar yüceltmek değil. Aksine, tarihin sarmal doğasını göstererek, geçmişin bugünü anlatma becerisine tekrar kulak vermek. Madem öyle, serelim önümüze; çünkü cevaplar geçmişte var.

İzmir ve çevresinde birkaç günlük bir yolculuk yaptım. Gördüğüm yerler, duyduğum hikâyeler, bana tarihle aramızda ne kadar zayıf bir bağ kurduğumuzu bir kez daha hatırlattı. Oysa bu topraklar sadece felsefenin ve bilimin doğduğu yerler değil; erdemin tarif bulduğu yerler. Ve ne zaman erdem........

© Ekonomim