1980’li yılların ortalarıydı… Arçelik, ilk kez ürettiği tam otomatik çamaşır makinesini vitrine yeni çıkarmıştı. Dr. Emin Hisarcıklığlu, o günlerde eşi Solmaz Hanım’a sürpriz yaptı, Arçelik’in ilk tam otomatik çamaşır makinesinden aldı.

Çamaşır makinesini oğlu Rifat Hisarcıklıoğlu ile birlikte banyoya yerleştirdi. İlk deneme için makine boş çalıştırıldı. Çamaşırı sıkma moduna geçtiğinde makine yerinden oynamaya, hatta yürümeye başladı.

Emin Bey, oğlu Rifat’la birlikte makineyi yerinde tutabilmek için epey çaba harcadı. Çamaşır yıkamak o makine ile birlikte farklı ritüele dönüştü. Sıkma aşamasında mutlaka makinenin başında güçlü biri bekliyor, yerinde tutmaya çalışıyordu.

Tam da o dönemin ANAP Hükümetinin Başbakanı Turgut Özal, Türk iş dünyasını dışa açılmaya yönlendirmek üzere hedefler koyuyor, teşvik paketleri açıyordu. Özal, Türkiye’nin 3 milyar dolar olan yıllık ihracatının 10 milyar dolara çıkmasını istiyor, bunun için de şu mesajı veriyordu:

- Türkiye’nin artık sanayi ürünü ihracatında öne çıkması lazım…

İş hayatında basamakları yeni yeni tırmanmaya başlayan Rifat Hisarcıklıoğlu, Özal’ı dinlerken evdeki yürüyen çamaşır makinesi aklına takılıyordu:

- Yürüyen çamaşır makinesini ihraç etmek mümkün olur mu? Yani, sanayideki mevcut know how’ımızla ürettiğimiz ürünlerle ihracat şansı yakalayabilir miyiz?

Aradan yıllar geçti, Rifat Hisarcıklıoğlu, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) Başkanı olarak Londra’da İngiltere Kraliçesi’nin de katıldığı yemekte dönemin Dışişleri Bakanı Jack Straw’la aynı masada yer aldı.

Hisarcıklıoğlu, Türk özel sektörünün üretim gücünü, ihracat başarısını İngiltere’ye dönük bazı örneklerle anlatmaya çalışırken Straw sözünü kesti:

- Ben Türkiye’nin sanayi üretimindeki başarısını gayet iyi biliyorum.

Hisarcıklıoğlu, Straw’a bilgilerin İngiltere Dışişleri Bakanlığı’ndaki ekibinden ulaştığını düşündü:

-........

© Ekonomim