Siyasette liderlerin seçimi kazandıkları ilk günden itibaren kronometrenin başladığı özellikle ilk 100 gün sonuna kadar izlediği ekonomik ve siyasi politikalar birçok ülkede merakla takip edilen önemli siyasi geleneklerden birisi olarak bilinmektedir. Liderlerin veya başkanların görevi devraldıkları ilk 100 gün için, esasında ikinci veya üçüncü 300 gündeki zaman diliminden daha önemli kabul edilmesi gibi genel bir kural söz konusu dahi olamaz.

150 yıldan uzun bir süre Amerikan tarihinde kimse başkanların ilk 100 günüyle ilgilenmezdi. Bu durum ilk kez 1932’de Büyük Buhran sırasında başkanlık görevini devralan Franklin D. Roosevelt döneminde değişmiştir. Roosevelt, ilgili yasalar ve düzenleyici eylemleriyle ekonomi ve sosyal politikalarda önemli ve hızlı değişiklikler yapmıştır. Göreve gelmesinin ardından Kongre’yi üç aylık özel bir oturuma çağırmış ve ilk 100 günün sonunda çoğunluğu Büyük Ekonomik Buhran’ı geride bırakmak amacıyla hazırlanan 76 yeni yasayı geçirmiştir.

Roosevelt, göreve geldikten kısa bir süre sonra, radyo üzerinden Amerikan halkıyla doğrudan konuştuğu ve ülkenin sorunlarını nasıl çözmeye çalıştığını basit bir şekilde açıkladığı birçok sohbet programı yapmıştır. Bu sohbetlerden birinde, Başkan ilk 100 gününün ne kadar yoğun ve önemli olduğunu kaydetmiştir. O gün, Amerikan siyasetinde bir gelenek haline gelen ilk 100 gün değerlendirmesini de böylece başlatmıştır.

Ancak ilk 100 gün bu manada sembolik bir önem atfedilen genel kriter olarak kabul edilmekle birlikte özellikle o ülkenin seçmenleri, siyasetçileri, bürokratları ve iş insanları gibi bir çok farklı kesimlerin gelecekte işlerin nasıl ilerleyeceğine yönelik olarak da önemli sinyaller üretmekte olduğunu kabul etmemiz gerekmektedir. Özellikle Trump gibi aşırı popülist ve ne yapacağı da tam olarak kestirilemeyen bir liderin 2. başkanlık döneminde ABD’yi yönetme şekli ile seçim kampanyasında vermiş olduğu vaatlerin pratikte uygulanma süreleri konusunda önemli fikirler verecek olan önemli zaman dilimi........

© Ekonomim