Önceki dönemlerden farklı olarak günümüzde Türkiye-İsrail ilişkileri örnek alınmaktan uzak. Halbuki Türkiye İsrail’i ilk tanıyan ülkeler arasındaydı. İstikrarsız fakat otoriter Arap rejimlerinin egemen olduğu bir bölgede bu iki ülke birbirini modernlik, demokrasi ve Batılı yönelimleri temsil eden merkezler olarak görüyordu. Arap rejimlerinin İsrail ile ilişkileri hasmane, Türkiye’ninki ise dostane idi. Varlığının bile sorgulandığı bölgede İsrail bu iyi ilişkilere özel değer veriyordu. Gelişen dostluğun bir yan faydası da ABD’deki Musevi lobisinin Türkiye’ye olumlu yaklaşması, Kongre’deki Rum ve Ermeni lobilerinin etkilerini frenlemesi idi. İki ülkenin sıcak ilişkilerini kanıtlamak için sadece 2007 gibi geç bir tarihe kadar İsrail jetlerinin komşularının hava sahasını ihlal etmemek için uçuş talimlerini Konya’da gerçekleştirdiklerini hatırlamak bile yeterlidir.

İlginçtir ki, 2008’de İsrail’in Ankara’da Suriye ile ilişkileri iyileştirme konusunda anlaşmaya varmasının ardından Gazze’de kapsamlı bir operasyon yaptığı 2008 yılına kadar iki ülke arasındaki ilişkiler kimin iktidarda olduğundan etkilenmemişti. 2009 başında, başbakan Erdoğan Davos’ta İsrail cumhurbaşkanı Şimon Peres’e kendisinden daha uzun bir konuşma süresi tanındığı için kızmış, Peres’e kötü sözler söyleyerek oturumu terk etmişti. Ancak ilişkilere onanılmaz bir darbe indiren gelişme İsrail komandolarının uluslararası sularda Gazze’ye yardım götüren Mavi Marmara gemisine saldırmaları ve komandolara direnen 10 Türk vatandaşını öldürmeleridir. Bunun sonucunda Türkiye-İsrail ile ilişkileri kesmiş ve düzelmesi için üç koşul öne sürmüştür: İsrail olayla ilgili özür dilemeli, Gazze’ye........

© Ekonomim