Merkez Bankası’nın politika faizini 2,5 puan düşürmesinden iki hafta sonra, hem de yılın daha ikinci ayının ilk haftasında, ‘ara hedef olarak alın’ dediği yıl sonu enflasyon tahminini yüzde 21’den yüzde 24’e yükseltmesinin nedenini bilmiyoruz. Üstelik politika faizini düşürdüğü toplantı sonrası yayımlanan duyuruda “Aralık ayında enflasyonun ana eğilimi gerilerken, öncü veriler ocak ayında öngörülerle uyumlu bir artışa işaret etmektedir” denilmişken, faiz indiriminin gerekçesi elbette spekülasyonlara yol açıyor.

Enflasyonla mücadelenin bu kadar uzaması kaçınılmaz olarak şikâyetleri çoğaltıyor. İhracatçı hayatından memnun değil; nasıl olsun, paramız reel olarak sürekli değerleniyor; özellikle verimlilik sorunu yaşayan ihracatçılar açısından dış piyasalarda rekabet sıkıntısı yaratıyor. Yüksek kredi faizleri iş insanlarının işine gelmiyor. Asgari ücret ile emekli ve memur maaşlarındaki artışlar daha yılın ikinci ayında enflasyona yenik düşüyor. Hadi, pazarlık gücü neredeyse sıfır olan bu son grubun şikâyetlerinin, seçim sandığının şimdilik ortada görünmüyor olması nedeniyle –birkaç........

© Ekonomim