Geçtiğimiz hafta perşembe günü 2025-2027 dönemine ilişkin orta vadeli program açıklandı. Bu programların temelde üç bölümü oluyor. Birinci bölüm dünya ve Türkiye ekonomisine ilişkin son gelişmeleri özetliyor. İkinci bölüm makroekonomik politika çerçevesi ve temel amaçları tartışıyor. Belirlenen temel politika alanları genelde yapısal sorunların çözümüne yönelik bir içeriğe sahip oluyor. Üçüncü bölüm ise makroekonomik verilere ilişkin tahminleri paylaşıyor.

Son yayınlanan programa baktığımızda, ikinci bölümde sekiz tane politika alanı belirlenmiş. Bunların çoğu önceki yıllarda da zaten bulunuyordu. Bu alanlar, makro ekonomik ve finansal istikrarın kalıcı hale getirilmesi, kamu mali reformlarının hayata geçirilmesi, Ar-Ge ve yenilikçilik kapasitesinin geliştirilmesi, yeşil ve dijital ekonomiye geçişe yönelik teknolojik dönüşümün sağlanması, beşeri sermayenin güçlendirilmesi, işgücü piyasasının etkinleştirilmesi, iş ve yatırım ortamını iyileştirmeye devam edilmesi, ekonomide kayıt dışılığın azaltılması olarak belirlenmiş. Başlıklar itibarıyla baktığımızda, söz konusu adımların Türkiye’nin ihtiyacı olan ve geliştirilmesi gereken alanlar olduğu konusunda tereddüt yok. Fakat bunların hemen hemen her yıl tekrarlanıyor olması istenen sonuca bu tür planlarda bir türlü ulaşılamadığını da gösteriyor.

Genel olarak baktığımızda, her başlığa ilişkin 25-30 tane politika adımı sıralandığını görüyoruz. Her ana başlığın ana hareket noktasının desteklemek olduğunu görüyoruz. Önceki planlarda da böyleydi. Doğrudan üretime yönelik, örneğin kamu- özel işbirliği şeklinde bir değişim modeli yerine piyasaya bırakılan ve desteklerle piyasanın........

© Ekonomim