Telefonumda şimdi ne olduğunu unuttuğum bir konuşma dinliyordum. O sırada telefonum çaldı. Bildiğim kadarıyla telefon çaldığında dinlediğiniz konuşma kesilir ama bu kez öyle olmadı. Telefonu açtım, gazeteci bir arkadaşım arıyordu. Ama bir tuhaflık vardı; hem telefon çalmadan önce dinlediğim o konuşma devam ediyordu, o ses geliyordu kulağıma, hem arayan gazeteci arkadaşımın sesi...

Arkadaşım doğrudan konuya girdi:

“Ne diyorsun mart ayı enflasyonuna, yüzde 3,4’e” dedi. “Bir de bu oranla ilgili detaylı değerlendirme yapıldı ya, senin o konuda ne düşündüğünü öğrenmek istiyorum.”

Enflasyonun açıklandığı her gün saat 10.00’da orana bakardım ama nedense bu kez bakmamıştım, o detaylı değerlendirmeden ise hiç haberim yoktu.

Hayretle “Mart enflasyonu yüzde 3,4 mü geldi” diye sordum ve “O değerlendirmeyi kim yaptı, hele ondan hiç haberim yok” diye devam ettim.

Artık enflasyon düşüne düşüne, yaza yaza rüyalarımız bile adeta bu konuyla sınırlı hale geldi!

Aktardığım gerçek bir konuşma değil, dün gece gördüğüm rüya!

Aylık yüzde 3,4 artışı duyunca rüyamda bile epeyce şaşırdım. Çünkü rüyamda yüzde 2,5’lik tahminimi de hatırladım ve arada niye bu kadar fark oluştuğunu düşündüm.

Sonra uyandım. Uyandım ama perşembe günü açıklanacak oranı daha fazla merak ettiğim bir sabaha uyandım.

Yok, herhalde olmazdı; mart ayındaki artış en geniş aralıkta yüzde 2-3 arasında gelirdi ve yüzde 3’ün üstüne çıkılması çok zordu. Tahminler de zaten yüzde 2,5 dolayında yoğunlaşıyordu.

Gerçi İTO'nun İstanbul için hesapladığı tüketici fiyat endeksi martta yüzde 3,79 artmıştı ve bu açıdan yüzde 3,4 çok şaşırtıcı olmazdı ama yine de TÜİK'in oranının yüzde 3'ü aşacağı pek beklenmiyordu.

Acaba benim rüyama giren yüzde 3,4’lük artış nisan ayının oranı........

© Ekonomim