Uzun bir aradan sonra, eğitime dair tartışmaların yoğunlaştığı bu dönemde bir eğitimci olarak içsel bir dürtüyle yeniden yazmaya başlama gereği duydum. Eğitim-öğretim kurumları yaz tatili nedeniyle kapalı. Ancak okullarda yeni eğitim-öğretim yılına yönelik hazırlıklar tüm hızıyla sürerken, eğitimle ilgili tartışmalar da hız kesmeden devam ediyor.

Eğitimde uzun süredir süregelen bir “değişimin değişimi” sürecini yaşıyoruz. Yazılarımda defalarca dile getirdiğim konuları tekrar etmenin sıkıcılığı bir yana, sistemi sürekli revize etme ve değiştirme “lüksüne” değinmeden geçemeyeceğim. Eğitim sistemimizdeki değişim arzusu neredeyse elektronik cihazların güncellemeleriyle yarışır hale geldi. Ne var ki, her güncelleme bir öncekini aratır duruma geldi. Eğitimde yapılan her başarısız değişimin bedelini geleceğimiz olan çocuklarımızın ödeyeceğini neredeyse unuttuk.

Belki bir latife olacak ama, eğitim sistemimizi sürekli dijital çağın modasına uygun şekilde güncellemek yerine “fabrika ayarlarına” döndürmek bana daha etkili bir çözüm gibi geliyor.

Eğitim sistemimizdeki temel sorunları şu cümleyle özetlemek abartı olmayacaktır:
"Eğitimde güven, kariyer ve liyakat ile sadakat ve itaat arasında bir mücadele yaşanmaktadır."
Peki, bu “değişimin değişimi” içerisinde sürekli tekrar eden ve bir türlü çözülemeyen temel sorunlar nelerdir?

1. Kademeler Arası Geçiş ve Merkezi Sınavlar

Eğitim sistemimizde kademeler arası geçiş sorunu uzun yıllardır gündemdedir. Bu geçişlerde uygulanan merkezi sınav sistemleri, özellikle şeffaflık ve güven sorunlarıyla sürekli tartışma konusu olmaktadır. Her sınav sonrası ortaya çıkan spekülasyonlar, eğitim sisteminde güven erozyonuna yol açmaktadır.

Merkezi........

© Eğitim Ajansı