Αγγελοσμιλεμένη μου, έβγα στο παραθύρι/ που το φεγγάρι θα σε δει και στο βουνό θα ’είρει./ Εβγα φέξε σα φεγγάρι/ που το νου μου μου ’χεις πάρει./ Το φεγγαράκι στο βουνό/ α’ δε ’υρίσει δεν κουνώ. Κι όμως, υπήρξαν εποχές που το ερωτικό πάθος δεν εκδηλωνόταν με μηνύματα στο κινητό και λάικ στα σόσιαλ μίντια, αλλά με μεταμεσονύκτια άσματα κάτω απ’ τα παραθύρια της αγαπημένης. Απόψε στ’ Απεράθου της Νάξου η γενιά του σμάρτφον θα δοκιμάσει να δραπετεύσει από την εικονική πραγματικότητα, ακολουθώντας τα νυχτερινά βήματα των παππούδων της και αφουγκραζόμενη το καρδιοχτύπι των λαλάδων τους πίσω απ’ τα κλειστά στόρια.

Συνοδεία βιολιών και λαούτων, λοιπόν,........

© EFSYN