İktisat tarihine baktığınızda gelişmiş ülkelerin sanayileş­me süreçlerine tarıma dayalı sa­nayiyle başladığını görürsünüz. Tekstil ve hazır giyim de bu sü­reçte başrol oynamaktadır. Bu durum İngiltere, ABD, Çin gibi farklı zamanlarda başarıyla sa­nayileşen ülkelerin hepsi için ge­çerlidir.

Türkiye de, diğer ülkelerle benzer bir şekilde, sanayileşme­yi ve ihracatı tekstil ve hazır gi­yimle öğrenmiştir. Yeni bir sana­yi devriminin, dijital dönüşümün eşiğinde Türkiye’nin net ihracat açısından en başarılı iki sektörü­nün tekstil ve hazır giyim olma­sı sektörün suçu değil başarısı­dır. Burada eleştirilmesi gereken bir kurum varsa o da ekonomi ve kalkınma politikasını belirle­yen karar alıcılardır.

Enflasyonla mücadeleyi kuru ve talebi baskı­lamaya indirgeyen; sanayi, tica­ret, tarım gibi alanlarda yapısal reformları erte­leyen; emek yoğun sek­törlerden bir itiraz gel­diğinde de “Türkiye’nin tekstil ve hazır giyim sektörlerinden çıkma­sının zamanı gelmiştir” gibi açıklamalar yapan ekonomi bürokrasisidir.

Daha önce de yazdım: kişi başı milli gelir açısından bizim iki ka­tımızdan daha fazla bir gelire sa­hip İtalya ve İspanya gibi ülkeler­de en zenginler listesinin başın­da hazır giyim sektöründe ya da işlenmiş gıda sektörüne marka­laşmayı başarabilmiş kişiler yer alıyor.

Bu ülkeler tekstil ve hazır giyim sektöründen çıkmak yeri­ne bu sektörlerde gerekli........

© Dünya