İki hafta önce tekstil ve hazır gi­yim sektörünün sorunlarından bahsetmiş ve çözüm önerilerini sonraki haftalarda yazacağımı söy­lemiştim. O hafta bu hafta…Yazının başlığı da tekstil ve hazır giyim sektörünün temsilcileri ile yaptığım görüşmelerde en çok duy­duğum cümleden geliyor: İşin şekli­ni değiştirmek lazım!

Küreselleşme ile başlayan süreç­te ilk önce gelişmiş ülkelerin fason üretim üssü haline geldik. Bu çok doğru bir stratejiydi. Kişi başı mil­li gelirimiz düşüktü ve ucuz işgü­cü üzerinden rekabet edebiliyor­duk. Anadolu Kaplanları da ilk ön­ce İstanbul üzerinden daha sonra da kendi kabiliyetleri ile dünyada­ki üretim zincirine dahil olabildi­ler. Hem sermaye hem de tecrübe biriktirdiler. Şu anda tekstil ve ha­zır giyim sektörü başta olmak üzere emek yoğun ya da düşük/orta tek­nolojili sektörlerde çektiğimiz san­cının temel sebebi bizi zengin eden, bize üretimi ve ihracatı öğreten bu sürecin sonuna gelmiş olmamızdır.

Sektörün yapısal çözüm önerile­rine değinmeden önce bir kez da­ha izlenen dezenflasyon programı­nın maliyetinden bahsetmek ge­rekiyor. Herhangi bir mali disiplin sağlamadan, enflasyonu doğuran yapısal sorunları çözmeden, sade­ce talebi ve kuru baskıladığınız za­man enflasyonu düşürmenin mali­yetini sabit gelirli vatandaşa ve re­el sektöre yüklemiş olursunuz. Bir kez daha hatırlatalım: Türkiye’nin üretim deseni emek yoğun ve orta teknolojili sektörlerde yoğunlaşmış durumda. İhracatımız da bu sektör­lerden geliyor. Dış talebin de olum­suz seyrettiği bu dönemde kuru bas­kılamak, mevcut üretim yapımız ve finansmana erişim sorun­ları dikkate alındığında doğru bir strateji değildir. Sorunlara finansçı gözüy­le değil iktisatçı gözüyle ve bütüncül bir bakış açısıy­la eğilmeliyiz. O yüzden ilk yapılması gereken, mevcut programın revize edilmesi olmalıdır.

Bu cümleyi başta Gaziantep ol­mak üzere birçok Anadolu kentin­deki sanayiciden duyarsınız. Ana­dolu’da birçok sanayici aynı sek­törde üretim yaptığı rakibinin ne........

© Dünya