Son zamanlarda Forbes, New York Ti­mes, Business Insider, The Indepen­dent ve Euronews gibi önde gelen yayınlar­da, işverenlerin Z kuşağıyla yaşadığı zor­luklara dair çarpıcı yazılar ve araştırmalar yer alıyor.

Bu kaynaklarda Z kuşağı, hatta daha doğru bir ifadeyle Z-ilenyum nesli, iş hayatında en zor yönetilen, hatta yö­netilemeyen kuşak olarak nitelendirili­yor. İşverenler, teknolojiye yatkınlıkları, enerjileri ve yaratıcılıkları nedeniyle bü­yük umutlarla Z kuşağını işe alıyor. Ancak, bu beklentiler kısa sürede hayal kırıklığına dönüşüyor.

İşverenler, ya Z kuşağı çalışanlarını hız­la işten çıkarıyor ya da fırsatını bulduk­larında çıkarmayı planlıyor. Hatta robot­lar, yapay zekâ ve 50-60 yaşlarındaki de­neyimli emeklilere yönelme eğilimi hızla artıyor.

Peki, Z ya da Z-ilenyum kuşağı bu duru­mun farkında mı ve işverenlerden mem­nun mu?

İşte bu noktada tablo daha da karmaşıkla­şıyor. Z kuşağı sadece işverenlerden de­ğil, bütünüyle iş hayatının kendisinden memnuniyetsiz. Eğer maddi zorunluluk­ları olmasa, birçoğu çalışmayı tercih etme­yecek kadar iş hayatına mesafeli.

Kuşakları hatırlayalım:

X Nesli: 1965-1980 doğumlular (60-45 yaş)

Y Nesli: 1981-1996 doğumlular (44-29 yaş) – Milenyum Nesli olarak da bilinir.

Z-ilenyum Nesli: 1993-2000 doğumlular (32-25 yaş) – Hem........

© Dünya