“Biz dayanamadık, ayrıldık. O pahalılıkta yaşamak zorunda kalan Türkler gerçekten hayat sihirbazı!” diyor Sergey. O bir Rus IT uzmanı. Eşi Tatyana, Ukraynalı ekonomist.

20’lerin sonundalar. St. Petersburg’dan düşmüşler yola, seferberlik korkusuyla. Zagreb’in meydan kahvelerinin birinde tesadüfen tanışıyoruz, anında derin muhabbetlere dalıyoruz. Dört ay önce İstanbul’dan Zagreb’e taşınmışlar. Hırvatistan’dan bir yıllık ‘digital nomad’ (dijital bedevi- freelancer) vizesi almayı başarmışlar.

Ama daha yarım yılı bulmadan bu mütevazı, şehir hem sıkıcı hem ummadıkları kadar ‘pahalı’ gelmiş. Sonbaharda bu kez şanslarını Vietnam’da denemek istiyorlar. Dijital de olsa ‘bedevi ruhu’ böyle bir şey olsa gerek! Şairin deyişiyle “Bir limana demir atarken, aklın yeni bir yolculukta…”

Bir turistin yabancı bir ülkeye dair tespitleri, genelde körün fili tarifine benziyor. Ama Türkiye’de uzun zaman yaşayıp sonra ayrılmaya karar veren bir yabancının izlenimlerini dinlemek epey şaşırtıcı, bazen öğretici olabiliyor. Yabancısı olduğu bir ülkede ‘yerli gibi’ yaşayan birinin, hele de antenleri açık ve gözlem-analiz kabiliyeti varsa, size söyleyecek sözü oluyor.

Sergey Türkiye’de kalmakla ilgili idari zorluklar da başladığını........

© Dünya