(Önceki yazıla­rımızda, güç­lü ve zayıf yönlere yer vermiş ve fırsat­lara başlamıştık. Ta­rımsal ekonomimizin önündeki fırsatlar ve tehditler ile yazı seri­mizi tamamlıyoruz.)

Lisanslı depocu­luk: 12,2 milyon ton kapasitesi olan lisanslı depoları­mız 2030’da 20 milyon ton kapa­siteye ulaşacak. Birkaç aylık ha­sat döneminde üretilen ve tüm yıl boyunca tüketilmesi gereken 40 milyon ton hububat, baklagil ve yağlı tohumların depolanması arz güvenliği ve bölgesel gıda transfer merkezi olmak açısından kritik öneme sahip.

Dijital tarım: Akıllı tarım, ya­pay zekâ ve blok zinciri teknolo­jilerinin tarımda kullanımı hem üretimde hem de piyasalarda et­kinliği artıracaktır. Ayrıca, dijital­leşme, gelişmiş ülkelerle aramız­daki farkın kapatılmasında; daha şeffaf, adil, kalite odaklı ve hesap verilebilir bir yapıya geçilebilme­si bakımından önemli.

Tarıma dayalı sanayi: İşleme, ambalajlama ve markalaşma ile küresel ticaretten daha fazla pay almak mümkün.

Tarımsal ihracatımızda artış potansiyeli: Küresel yeni düzen sancıları ve yeni ticaret yolları, ta­rımsal ihracatımız açısından fır­satlar vaat ediyor.

Artan sulama yatırımları: Su, verimlik artışında en önde ge­len üretim faktörü.........

© Dünya