(Önceki yazımda güçlü yönlere yer vermiş ve zayıf yönlere başlamıştık. Tarımsal eko­nomimizin zayıf yönleri ve fırsatlar ile devam ediyoruz.)

Tarım arazilerinin amaç dışı kullanımı: Toprak Koruma Kanunu’na rağmen ta­rım arazileri giderek azalıyor.

Siyasi kutuplaşma: Siyaset üstü olması gereken tarım sektörü, en fazla popülizme ve kutuplaşmaya sahne oluyor.

Dezenformasyon: Toplumda korku ve endişe oluşturmak isteyen mihraklar, insanı­mızın gıda hassasiyetini kullanarak, Bakanlı­ğımızın taklit ve tağşiş benzeri dijital uygula­maları ile görünür hale gelen ifşalarını yoğun dezenformasyona dönüştürüyorlar.

Üretici, yayım ve araştırma sac ayakla­rının koordine olamaması: Bilimsel çalış­maların çoğu sahadaki problemlere yönelik olmaktan çok akademik kaygılarla yapılıyor, yayımcı daha çok masa başında kırtasiye iş yükünün altında eziliyor ve üretici ise kulak­tan dolmak bilgilerle üretim faaliyetini sür­dürmeye çalışıyor.

Büyükşehir Yasası’nın kırsalda yol aç­tığı sorunlar: Belediyelerin tarım sektörüne yönelik uygulamaları ile Bakanlık uygulama­larının çoğu zaman örtüşmemesi, köylerin mahallelere dönüşmesinden kaynaklanan problemler çoğalıyor.

Tarımda tüm yetkilerin tek........

© Dünya