Gayrimenkul finansmanı alanında ilk yazı­mı 2005 yılında kaleme almıştım. Turyap’ın Emlak Pazarı dergisi vardı. O dönem kamuoyun­da sıkça tartışılan ve henüz yasalaşmamış olan ipotekli konut finansmanı sistemi, yaygın bili­nen adıyla mortgage, Türkiye için yeni bir döne­min habercisi olarak sunuluyordu.

Sadece krediyi anlatmadığım bu yazıda; siste­min sürdürülebilirliği için gerekli olan ekosis­tem unsurlarını vurgulamıştım, gayrimenkul değerleme kuruluşlarından ipotek finans ku­ruluşlarına, sigorta mekanizmalarından men­kul kıymetleştirme altyapısına kadar bütüncül bir yapıya ihtiyacımız olduğuna dikkat çekmiş­tim, sonrasında ise ilgili yasa (5582 sayılı Ko­nut Finansmanı Kanunu) Mart 2007’de yürür­lüğe girdi.

Bugün bu yazının üzerinden yaklaşık 20 yıl geçti. Geride kalan dönemde nelerin hayata geçi­rilebildiğini, nelerin eksik kaldığını ve bugün bi­zi nasıl yeni arayışlara ittiğini tartışmak, sektör belleği açısından oldukça değerli diye düşünüyo­rum, biraz da tarihe not düşmek istedim açıkçası.

2007 yılında yasalaşan ve konut finansmanına yeni bir soluk getireceği umulan mortgage siste­mi, o dönem kamuoyunda "kira öder gibi ev sahi­bi olmak" fikriyle benimsenmişti. Düşük faizli, uzun vadeli, sabit taksitli kredi imkânı orta gelir grubunu konuta yaklaştıracak bir model olarak görülüyordu. Ancak mortgage yasasının çıkışıy­la eşzamanlı olarak........

© Dünya