Ekonomi yönetimi uzun zamandır bu gerçeği görmezden geliyor.

Enflasyonla mücadele programının neredeyse tek aracı haline gelen kur istik­rarının enflasyonla müca­deleye etkisi son zamanlar­da sınırlı düzeylerde kalı­yor. Ancak bu baskılanmış kur politikasının üretici ke­simler üzerindeki etkisi ise ciddi sıkıntılar yaratıyor.

Avrupa ekonomilerinin içinde bulunduğu siyasi ve ekonomik darboğazlar, Türk firmalarının fiyatla­rını güncelleyebilmelerine pek olanak sağlamıyor. Bir yandan artan üretim mali­yetleri, diğer yandan sabit kalmış ihracat fiyatları ve kurlarla Türk firmalarının ihracattan para kazanmala­rı mümkün olmuyor. Hin­distan ve Çin’den gelen dış rekabetin şiddetinin artma­sı, Türk üreticilerin talep edebilecekleri ihracat fiyat artışlarını büyük ölçüde sı­nırlıyor. Son zamanlarda rekabet ettiğimiz bu iki ül­keye Mısır’ın dâhil olması durumu iyiden iyiye kötü­leştirmiştir.

Bu koşullarda hala ih­racat yapmanın ana moti­vasyonu stratejik nedenler oluyor. Onca sene üzerine yatırım yapılmış olan pa­zarların kaybedilmemesin­den ve şirketlere döviz cin­sinden nakit akışları temin dilmesinden öteye geçile­miyor.

İhracat gelirlerinin gi­derek azalmasıyla, dövize ihtiyaç duyan şirketlerin borçlanma seçeneklerine yöneldikleri son zamanlar­da gözlenmektedir.

Reel kesimde yaşanan bu olumsuzlukların daha ne kadar süreceği ise enflas­yonla mücadelede alınacak sonuçlara bağlı. Ne yazık ki, bu hususta da ekonomi yö­netimi pek başarılı görüle­miyor.

Tüm bu gelişmeler yaşa­nırken, ihracatçıların bas­kılanan kurlardan şikâyet etmeleri kamuoyunun tep­kisine neden oluyor. İhra­catçının bu talepleri ka­muoyunun bir kısmı tara­fından haksız bulunuyor.........

© Dünya